.......

سلام آرنیکای مامان

دختر گلم باید با کلی عذر خواهی این مطلبو شروع کنم چون این مدت اصلا وقت نکردم برات بنویسم و حتی تبریک 7 ماهگیت رو بزنم (معذرت می خوام!)... دختر گلم 9 آبان راهی مسافرت شدیم و تو هواپیما خیلی خانوم بودی و اصلا گریه نکردی ... وقتی از هواپیما پیدا شدیم کاملا متوجه شدی که وارد جای جدیدی شدی و همه جارو بدون وقفه نگاه می کردی ... مسافرت خوبی بود بعد از 4 ماه رفته بودیم و خیلی دلتنگ بودیم ... همه رو دیدیم و دیدار ها تازه شد ... شمارو هم دکتر بردیم ... خیلی دکتر ازت راضی بود با وزن 8680 و قد 70 ...الاهی مامان فدات بشه تهران که بودیم سرما خوردی و من و بابایی روکلی نگران کردی ولی به محض اینکه برگشتیم خدارو شکر خوب شدی... الان دیگه زرده ی تخم مرغ هم به غذاهات اضافه شده که خیلی دوسش داری و دیگه فرنی رو نمی خوری ... هوشیاریت خیلی بیشتر شده و من و بابایی رو کاملا میشناسی ... وقتی دوتایی خونه هستیم و من اسم بابایی رو صدا میکنم به در نگاه میکنی و منتظر هستی ... دختر نازم ماشاا... خیلی خانوم شدی ... دیروز اولین پیک نیک رو تجربه کردی و من و بابایی شمارو بردیم ساحل ... وقتی بابایی پاهای شمارو گذاشت تو دریا اول خوشحال بودی ولی با اومدن موج ترسیدی و گریه کردی ... اینم عکس های این مدت که گذشت: